Marokkanen kwamen eind jaren ’60 naar Nederland om hier als gastarbeiders te werken. In 2009 is dat 40 jaar geleden. In de jaren ’60 had Nederland een bloeiende economie en te weinig arbeidskrachten. Nadat eerst Italianen, Spanjaarden en Griekenland naar ons land waren gehaald, was er nog veel te weinig werkkracht en werden mensen gehaald uit Marokko en Turkije.
In 2009 wonen 345.000 Marokkanen in Nederland
Ze werden via wervingsbureaus geworven om hier aan de slag te gaan. De paar duizend gastarbeiders die toen naar Nederland kwamen te werken zijn inmiddels uitgegroeid tot een gemeenschap van bijna 345.000 mensen. De overgrote meerderheid van de Marokkanen in Nederland, om precies te zijn 93 procent is Berber. De andere 7 procent is van Arabische afkomst.
Andere verhouding met Marokkanen dan met Italianen, Spanjaarden en Grieken
Met de Marokkaanse en Turkse arbeiders is altijd een andere verhouding geweest dan met bijvoorbeeld de Italianen, Spanjaarden en Grieken. Zij waren meer westers en hadden bovendien een geloof dat een deel van Nederland ook had, namelijk het rooms katholieke geloof. Het Islamitische geloof maakte dat er toch anders tegen deze mensen aan werd gekeken. Dat blijkt ook wel uit het aantal gemengde huwelijken; Met Italianen en Spanjaarden werd wel getrouwd, maar een huwelijk tussen een Marokkaanse gastarbeider en een Nederlandse vrouw kwam zelden voor.
Beeldvorming rond Marokkanen
De beeldvorming rond Marokkanen is veelal negatief. Dit heeft te maken met het feit dat een aantal Marokkanen wordt genoemd bij terrorismeprocessen. Bovendien komen de oorspronkelijke bewoners van Noord-Afrika vaker voor in demisdaadstatistieken dan andere bevolkingsgroepen en wordt dit vooral altijd erg breed uitgemeten. Geen enkele Marokkaan die iets strafbaars heeft gedaan ontkomt bijna aan de media. Die beeldvorming is vooral voor al die Marokkanen die gewoon hun werk doen of studeren moeilijk te pareren. Hun groep is bovendien veel groter dan de groep die overlast veroorzaakt.
Minder zelfbewust en geisoleerder
Waarom de gastarbeiders van toen toch een andere positie bekleden dan andere bevolkingsgroepen heeft te maken met een aantal factoren. Zo zijn Marokkanen minder zelfbewust en zouden dus sneller te beïnvloeden zijn door bijvoorbeeld extremisme. Vanuit hun thuisland is er bijvoorbeeld van regeringswege altijd weinig gedaan om de mensen te steunen. Ook is er weinig contact met politiek gelijkgestemden in het moederland. Goed georganiseerde bevolkingsgroepen die weten dat ze altijd ergens op terug kunnen vallen, weten altijd veel beter waar ze staan en kunnen dat bewustzijn ook uitdragen. Ook heeft radicalisme vaak te maken met het gebrek aan zelfbewustzijn en sociale samenhang. Bevolkingsgroepen die los staan van een groep, zijn vaak gemakkelijk te beïnvloeden door bijvoorbeeld radicale ideeën.
Minder Marokkanen in het noorden van Nederland
Overigens is de Marokkaanse gemeenschap in de noordelijke provincies van Nederland het kleinst. In Groningen, Drenthe en Friesland is 0,3 procent van de bevolking Marokkaan. In de rest van het land is dat 2 procent. Overigens is dit wel logisch. De meeste gastarbeiders werden 40 jaar geleden voornamelijk naar Nederland gehaald om in de zware industrie te gaan werken. Dit was de textielindustrie in het oosten van het land of de industriegebieden en de havens in het westen. De noordelijke provincies hadden veel meer agrarische bedrijven en weinig industrialisatie. De Marokkanen kwamen daarom minder naar het noorden van het land
